Әдебиет туралы әңгіме қозғалмас бұрын, сол «әдебиет» деп аталар әлемнің болмысын, табиға­тын, тіпті тегі мен түрін танып алу, не болмаса, бүкіл сыр-сипатына қанығып, конспектілей жазып, толайым теориясын жаттап, көрінгенге қақсап айта беру аз­дық етер еді. Әдебиет, жалпы өнер атау­лының қай­сыбірі де өте кірпияз, жылқы мінезді жатыр­қағыш қана емес, сонымен қатар киелі; оның (әдебиетті айтамын) киелілігі сонда, яғни мынада – кез келген кезбе­нің, көлденең өтер көк атты – көп аттының немесе ат­байлары немесе шапқылап кі­рер қорасы, немесе сарсып ішер құдығы, сарқып ішер сусыны еместігінде...